باغبان من باش - نیلوفر آبی

تعداد کل بازدید : 1978

بازدید امروز : 0

بازدید دیروز : 0

نیلوفر آبی

چون دنیا به کسى روى آرد ، نیکوییهاى دیگران را بدو به عاریت سپارد ، و چون بدو پشت نماید ، خوبیهاى او را برباید . [نهج البلاغه]

باغبان من باش

نویسنده: آگاه ::: سه شنبه 85/5/3::: ساعت 2:32 عصر

باغبان من باش
چه نرم و لطیف میروید

در جهان اندیشه ام

تنپوش آبی آرزوهایت!

و چه بیقرارند

در نوازش باد ،گیسوانت.

گونه هایت ژرفای آسمانی است

که بی هیچ ستاره تو را درخشید.

و چه زلال

چشمه هایی که تو را جوشید

و پایدار ،زمینی که از شهد لبانت نوشید.

نرم و لطیف می آیی

سبز و خرامان

و چه آهسته بر می فرازی

رویش قامت ام را

بر جنگل سبز دیدگانت.

با غبان من باش!

من آن نگاه سبز یاس سپیدم.

رویشی بی دغدغه

بر سنگ بوته های عقیق

و گلوگاه فریاد یک غرور

بر آواز های مغموم حنجره ات .

بر آستان مخمل دیدگانت

مرا فریاد کن

و بر شمعدانی گل هایت

مرا برویان

و باغبان من باش

نظرات شما ()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

باغبان من باش
گر نیایی...
می ترسم

[ شناسنامه | مدیریت | ایمیل | خانه ]

موضوعات وبلاگ

اوقات شرعی

RSS

درباره خودم

آگاه

حضور و غیاب

یــــاهـو

اشتراک